De laatste twee maanden heb ik de reistijd naar mijn werk drastisch ingekort tot iets minder dan 20 seconden. Dat zou best iets te maken kunnen hebben met de reisafstand. Die is namelijk eveneens drastisch ingekort. Tot 20 meter. Dat vind ik erg prettig want files, parkeerproblemen of uitvallende en/of overvolle treinen met natte jassen, overmatig after-shave gebruik en slecht nieuws op dun papier ben ik, in die kleine 20 meter naar mijn computer, in de afgelopen acht jaar in deze gemixte samenstelling nauwelijks nog tegen gekomen.

Natuurlijk; adrenaline stuwende bureaustoelraces, strategisch-tactisch overleg met lichtbruin ‘koffiewater’ bij de koffie-automaat en drie keer per week vette slagroomtaart als er wéér iemand jarig is, heb ik hierdoor jammerlijk moeten ‘missen’. Over eten gesproken, mijn lunchtijd is, hoewel ook drastisch ingekort, wél verbeterd.

Knorr Risotto
Drastisch inkorten is erg modern en helemaal van deze tijd. Less is more! More trouble in het geval van de AEX-beurskoersen maar om het positief te houden, more time als het gaat om koken. Op onze huiselijke menukaart staat al jaren, met stip op eenzame hoogte, de Knorr Risotto. Waar vriendin Janette beweert in vroegah tijden Mario op de Nintendo achterstevoren, 0ndersteboven blind te hebben gespeeld, zo kan ik dat met Knorr Risotto. Eindeloos geduldig wacht ik nog op een lucratieve film-aanbieding voor een Risotto-versie van Tom Cruise’s Cocktail maar tot die tijd hak, bak en sudder ik ons met weinig respect voor het traditionele rollenpatroon, maar zonder fout keukenschort supersnel naar een overheerlijke Risotto.

Graag zie ik niet Tom Cruise in de aftiteling van de eerdervernoemde Risotto-versie van Cocktail staan maar, ondergetekende. Hoewel de credits voor deze overheerlijke ‘Italiaanse’ maaltijd natuurlijk naar Knorr gaan. Die hebben het goed voor elkaar met de rood-witte, kartonnen verpakkingen van Wereldgerechten. Het zacht pruttelende eindresultaat na een klein half uurtje achter het gasfornuis ruikt en proeft alsof maffiabaas Don Corleone elk moment kan binnenstappen bij ‘die Mamma’, maar elke gezonde Hollandsche jongen zou weinig moeite moeten hebben met de snelle bereiding van deze Italiaanse klassieker.

Smeuïge fotografie
Interactief Rotterdams webbureau Suntzu had wel iets meer dan een half uurtje nodig om mijn Photoshop ontwerpen voor de vernieuwde Knorr.nl website om te zetten naar een volwassen website. Dat is niet zo gek, websites zoals dit komen niet uit rood-witte kartonnen verpakkingen. Het resultaat is goed doordacht. Een belangrijk probleem met de oude site was dat de ronde vorm niet echt praktisch was om veel content kwijt te kunnen. Dat is opgelost door de uitbreidingsmogelijkheid naar onderen. Bovendien miste het smeuïge fotografie om de ‘lekker eten’-uitstraling te krijgen die zo belangrijk is om voeding te verkopen. De fotografische curve aan de zijkant zorgt voor de benodigde sfeer, zonder al te veel ruimte te pakken van de belangrijke content. Bovendien zorgt het tegelijkertijd voor iets waar ik me graag sterk voor maak in een website-ontwerp; unieke en herkenbare elementen in de vormgeving.

‘Less is more’ design filosofie niet van toepassing
In navolging van eerdere freelance opdrachten voor Suntzu van o.a. Canon, Bertolli, Ola en schoonmaakbedrijf Hago was Knorr wederom een interessante opdracht. De uitdagingen en wensen van Unilever waren vooraf goed in kaart gebracht. Als je vervolgens als webdesigner / art director het vertrouwen van de opdrachtgever krijgt om vrij onderzoek te doen, dan betaalt zich dat aan het eind van het project dubbel en dwars terug. Een goede designstrategie en een ruime eerste conceptfase faciliteren dit onderzoek naar alle mogelijkheden. Bij oplevering zorgde dit voor een veel beter onderbouwd eindresultaat. Less is more, was hier duidelijk niet van toepassing.